Η επίδραση της εκβιομηχάνισης της κτηνοτροφίας( και της αγροτικής παραγωγής γενικά) στην Αγροτική Επαρχία
Η μετάβαση από την Μικρή Καλλιέργεια στην Συγκεντρωτική των Μεγάλων Εταιρικών σχημάτων είναι μια υπόθεση που εξελίσσεται για παρά πολλά χρόνια στις ΗΠΑ, την Αργεντινή, την Μολδαβία, την Ουκρανία την Ισπανία, την Αλγερία και πάει λέγοντας.
Η υπερσυγκέντρωση της γης σε λιγότερα χερια πραγματοποιήθηκε με οδηγό την Οικονομική πίεση των παραγωγών ,τις κάθε είδους κρίσεις ,το επιχείρημα της Οικονομίας κλίμακας, την ανάγκη έντασης χρήσης κεφαλαίου και τεχνολογίας ,τη μείωση του εργατικού κόστους, την μεγαλύτερη ασφάλεια της χρηματοαγοράς σε ότι αφορά την κεφαλαιουχική μόχλευση, την ανάγκη μαζικής άρδευσης και άλλα πολλά.
Όλα αυτά έγιναν και εξακολουθούν να συμβαίνουν χωρίς όρια και θεσμικό πλαίσιο ,μέχρι και σήμερα παρότι το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, η καταστροφή των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας και η μείωση των φυσικων πόρων αποτελούν εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο για την ανθρωπότητα και την κοινωνική ισορροπία.
Μελέτες δείχνουν ότι οι λεγόμενες Mega Farms σε συνδυασμό με το ισχύον Αγροτικό Μοντέλο της Υπερσυγκέντρωσης βρίσκονται εντός της Βασικής Λίστας των μεγάλων προβλημάτων της καταστροφής των οικοσυστημάτων, της μειωσης ή καταστροφής των φυσικών πόρων, της εγκατάλειψης και ερημοποίησης της αγροτικής υπαίθρου. Πρόσφατα είδαμε ότι η όλη διαδικασία ενισχύει την αδυναμίας αντιμετώπισης των πυρκαγιών του καλοκαιριού.
Όλες αυτές οι αλλαγές προχώρησαν σταδιακά σε βαθος χρόνου στηριζόμενες στο Δόγμα της “Οικονομικής Αποτελεσματικότητας” κάτι που παίζει πολύ στη ΕΕ του σήμερα.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο οικονομολόγος Frank Knight, πατέρας των οικονομικών επιστημών της «Σχολής του Σικάγο», επεσήμανε ότι η γενική ευημερία της κοινωνίας εξαρτάται από “τρεις αλληλεξαρτώμενους” στόχους πολιτικής:
(1) την οικονομική αποτελεσματικότητα,
(2) την διατήρηση της οικονομικής ελευθερίας και
(3) τη διατήρηση μιας αποδεκτής ισορροπίας οικονομικής ισχύος.
Επιπλέον, υποστήριξε ότι η επιδίωξη της οικονομικής αποτελεσματικότητας και μόνο θα ήταν εις βάρος της οικονομικής ελευθερίας και της ισορροπίας της οικονομικής δύναμης.
Στην περίπτωση της κτηνοτροφίας (και αγροτικής καλλιέργειας) ,μέσα από την τρέχουσα ενοποίηση της κτηνοτροφικής βιομηχανίας σε αρκετές χωρες και την κυριαρχία των συμβολαίων παραγωγής διαφαίνεται ότι οι προβλέψεις του Knight ήταν αρκετά ακριβείς.
Αυτό που ξεκίνησε με την επιδίωξη της οικονομικής αποτελεσματικότητας για την βελτίωση της παραγωγής για όλους τους αγρότες οδήγησε άθελά τους σε μείωση της οικονομικής ελευθερίας γι’ αυτούς και σε ανισορροπία οικονομικής δύναμης που ευνοεί τις κυρίαρχες επιχειρήσεις στον κλάδο και όχι τους μεμονωμένους παραγωγούς.
Η αναγκαστική μετάβαση στην χρήση τεχνολογίας υψηλού κόστους, η ανελαστικότητα στο υψος παραγωγής, η μετέπειτα αναγκαστική λυση της συμβολαιακής γεωργίας και o αναγκαστικός έλεγχος από τους integratorς για λόγους κεφαλαιουχικής επάρκειας και πρόσβασης στις αγορές δημιούργησαν σημαντικά προβλήματα.
Στην συμβολαιακή Γεωργία οι αγρότες ή οι κτηνοτρόφοι έμειναν απλά ως καλλιεργητές και οι integrators εγιναν ιδιοκτητες της γης ,των εγκαταστάσεων και υποδομών.
Αυτές οι αλλαγές επηρέασαν αρνητικά την τύχη των Αγροτικών Περιοχών
Οικονομικά μιλώντας έρευνες σαράντα ετών έδειξαν ότι η όλη διαδικασία οδήγησε σε μείωση των εισοδημάτων και σταδιακή φτωχοποίηση των αγροτικών κοινοτήτων. Από κοινωνική άποψη, οι αγρότες στη συμβολαιακή παραγωγή αναφέραν συχνά αισθήματα «αχρηστίας» και έλλειψης προσωπικής εξουσίας ,λήψης αποφάσεων μιας και η διαδικασία των αποφάσεων είχε περάσει οριστικά και αμετάκλητα στους integrators.
Ολο αυτό οδήγησε στην επαρχιακή ερημοποίηση σε βαθος χρόνου.
Στην χώρα μας η ανάγκη οικονομίας κλίμακας , η προσπάθεια μείωσης του κόστους παραγωγής με την χρήση υψηλού κόστους τεχνολογίας, το υψηλο καλλιεργητικό κόστος ,η παρανοϊκή φορολογία, η χρήση πολλαπλών υψηλού κόστους επιστημονικών εργαλείων, το υψηλό κόστος πρόσβασης στις αγορές και κυρίως η αδυναμία συνεργασίας στην βάση Eυέλικτων Cluster δημιουργούν σημαντικά ρήγματα στον αγροτικό & κτηνοτροφικό κλάδο της οικονομίας. Σε αυτά να προσθέσουμε την διαχρονική κυβερνητική αδιαφορία, την ελλιπέστατη τεχνογνωσία και την έλλειψη διαχείρισης και διαχυσης πολύτιμης γνωσης.Την έλλειψη αξιοποιήσιμων χρηματοοικονομικών εργαλείων που στοχεύουν στην αναζωογόνηση της Αγροτοκτηνοτροφικης οικονομίας και όχι την διατήρηση της ως μέσο πλουτισμού κάποιων άλλων .
(Μελέτη: Impact of Industrial Farm Animal Production on Rural Communities A Report of the Pew Commission on Industrial Farm Animal Production.Διετής μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από το The Pew Charitable Trusts μέσω επιχορήγησης στο Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health)